کلیات بسکتبال
کلیات بسکتبال
| هرتیم از ۱۲بازیکن تشکیل می شودکه ۵ نفربازیکن اصلی و۷ نفرذخیره هستند.تعداد همراهان نیز۷ نفراست که شامل سرپرست،مربی ،کمک مربی،پزشک،ماساژور ،مترجم وآمارگیراست. هدف هردوتیم گذراندن توپ ازحلقه حریف ونیزممانعت ازگل زدن تیم مقابل است.دربازی بسکتبال ازتوپ برای پاس دادن ،پرتاب،شوت ودریبل استفاده می شودکه هریک قوانین ویژه ای دارند. ● ابعاد زمین برای تورنمنت های المپیک وقهرمانی جهان، زمین بسکتبال باید۲۸ متر طول و۱۵ مترعرض داشته باشد.سالن قانونی حداقل دارای ۷ متر ارتفاع ونورکافی ومناسب برای انجام مسابقات است.خط کشی زمین ،باید با محل استقرارتماشاچیان وتابلوهای تبلیغاتی ، حداقل ۲ مترفاصله داشته باشد.عرض خطوط زمین ،۵ سانتی متر است وبه گونه ای رسم می شودکه کاملاً قابل رویت باشد.دقیقاً در مرکز زمین ،دایره ای به شعاع ۸۰/۱ سانتی متررسم شده است.همچنین خطی موازی خطوط انتهایی ،زمین را ازوسط به دوقسمت مساوی تقسیم می کند. ● منطقه نیمکت ها: بیرون زمین بازی درسمت میزمنشی ،منطقه نیمکت تیم ها است.هرمنطقه توسط خطی به طول ۲ متر درامتداد خط انتهایی وخطی دیگر به طوال ۲مترمحدودمی شودکه بافاصله۵ متراز وسط زمین به صورت عمودی روی خط کناری سمت میزمنشی کشیده می شود.درزمان انجام بازی ،اشخاصی که مجازند دراین منطقه(نیمکت تیم)قراربگیرندعبارتنداز:مربی،کمک مربی ،بازیکنان ذخیره وحداکثر ۵ نفرهمراه تیم که مدیر،دکتر،فیزیوتراپیست ،آمارگیرومترجم خواهندبود.همراهان تیم یک امتیاز مثبت برای تیم هستند،ولی رفتاروحرکات آنان زیرنظرداوران خواهد بودودرصورت به وجودآمدن شرایط خاص،سرداور می تواند تعدادهمراهان راکاهش دهد. ● منطقه ۳ امتیازی : منطقه ۳ امتیازی محوطه بیرونی دایره ای به شعاع ۲۵/۶ سانتی متر است که مرکز آن زیرمرکز حلقه بسکتبال است وازخط عرضی ۵۷۵/۱ متر فاصله دارد. ● مناطق محدود شده و خطوط دالان پرتاب آزاد ’’منطقه محدود شده‘‘ یا ’’منطقه سه ثانیه‘‘ محوطه ای است بشکل ذوزنقه که قاعده کوچک آن ’’خط پرتاب آزاد‘‘ می باشد و قاعده بزرگ آن روی خط انتها قرار گرفته است و دو ساق ذوزنقه از خطوط دالان تشکیل شده است. فاصله خط پرتاب آزاد تا خط انتها ۸۰/۵ متر است. خطوط دالان به دو انتهای نیم دایره ای به شعاع ۸۰/۱ متر می پیوندد که مرکز این نیم دایره نقطه وسط خط پرتاب آزاد می باشد. نیمه مکمل این نیم دایره باید در داخل منطقه محدود شده ، با خطوط منقطع رسم شود. در طول خطوط دالان پرتاب آزاد فواصلی معین با خطوط کوچک مشخص می شود که در هنگام پرتاب آزاد ، بازیکنان در آن نقاط جاگیری می کنند. فاصله اولین خط تا خط انتها ، ۷۵/۱ متر تعیین شده است که این اندازه از لبه داخلی خط انتها محاسبه می شود. دومین خط به فاصله ۸۵ سانتیمتر بعد از خط اول مشخص شده است. بعد از این دو قطعه ، محوطه ای به نام منطقه آزاد یا خنثی به طول ۳۰ سانتیمتر وجود دارد. سپس سومین محل ، همجوار با منطقه آزاد بطور ۸۵ سانتیمتر درنظر گرفته شده است. خطوطی که برای نشان دادن این مکانها رسم می شوند ، باید ۱۰ سانتیمتر طول و ۵ سانتیمتر عرض داشته باشند و در خارج از مکانهای محدود شده رسم شوند. ● تخته و پایه بسکتبال تخته های بسکتبال از جنس چوپ و به ضخامت ۳ سانتیمتر هستند. البته استفاده از شیشه طلقی به همان ضخامت نیز ممکن است. ابعاد تخته باید ۸۰/۱ متر افقی و ۰۵/۱ متر عمودی و فاصله لبه پایین تخته از زمین ۹۰/۲ متر باشد. این ابعاد مخصوص تورنمنت های المپیکی و جهانی است. برای سایر بازی ها اعم ار منطقه ای یا ملی می توان از ابعاد قدیمی (۸۰۱/ افقی و ۲۰/۱ عمودی) استفاده نمود. پس در این صورت فاصله لبه پایین تخته از زمین ۷۵/۲ متر می باشد. البته همه تخته هایی که جدیدا ساخته می شوند باید همان ابعاد مسابقات المپیک و جهانی را داشته باشند. (۸۰/۱ متر افقی و ۰۵/۱ متر عمودی) یک مستطیل با ابعاد خارجی ۴۵×۵۹ سانتیمتر ، در پشت حلقه بوسیله یک خط به عرض ۵ سانتیمتر مشخص شده است که ضلع پایینی آن کاملا هم سطح با حلقه است. تمامی خطوط ، اگر تخته از جنس طلق باشد باید به رنگ سفید و اگر تخته جنس دیگری داشته باشد باید به رنگ سیاه باشد. تخته ها طوری نصب می شوند که عمود بر زمین و موازی با خطوط انتهایی باشند. تخته ها داخل زمین و به فاصله ۲۰/۱ متر جلوتر از خطوط انتهایی واقع می شوند. قسمت جلو پایه های تخته حداقل دو متر از لبه خارجی خط انتهایی فاصله دارد و رنگ آن با توجه به رنگ زمین باید کاملا قابل رویت باشد و طوری به زمین متصل گردد که هنگام برخورد افراد با آن حرکت نکند. اگر تخته به پهلو حرکت کند ، باید در عرض ۴ ثانیه به حالت ثابت و اصلی خود برگردد. تمامی سطح پایین تخته و ارتفاع ۳۵ سانتیمتر از دو طرف تخته باید پوشش داشته باشد. ضخامت این پوشش در سطح پایینی باید ۵ سانتیمتر باشد. ارتفاع این پوشش در سطح جلو و عقب تخته نباید بیش از ۲ سانتیمتر باشد. آن قسمت از پایه تخته که بصورت موازی با زمین و در پشت تخته قرار دارد باید با موادی ضربه گیر تا طول ۲۰/۱ متر کاملا پوشش داده شود. ضخامت پوشش حداقل ۵ سانتیمتر است. تمامی پایه های تخته در قسمت جلو و کنار آن باید با مواد ضربه گیر تا ارتفاع ۱۵/۲ متر از زمین پوشانده شود. حداقل ضخامت پوشش ۱۰ سانتیمتر می باشد. پوشش ها باید طوری تهیه شوند که وقتی فشاری بر آنها وارد می گردد ، بیش از ۵۰% ضخامت به داخل نروند و لبه های تیزی نداشته باشد. ● سبدها سبد بسکتبال از دو قسمت حلقه و تور تشکیل می شود. جنس حلقه از فولاد می باشد و حداقل ۶/۱ سانتیمتر و حداکثر ۲ سانتیمتر ضخامت دارد. قطر داخلی حداقل ۴۵ سانتیمتر و حداکثر ۷/۴۵ سانتیمتر است و به رنگ نارنجی رنگ آمیزی می گردد. در قسمت تحتانی حلقه گیره هایی برای نصب تور وجود دارد ، بطوریکه انگشت داخل آنها نرود. حلقه باید محکم به تخته وصل شود تا هنگام اعمال فشار بر حلقه ، فشار به روی تخته منتقل نگردد. ارتفاع حلقه از سطح زمین باید ۵۰/۳ متر و فاصله حلقه تا تخته ۱۵ سانتیمتر باشد. تورها از نخ سفید رنگ بافته می شوند و حداقل ۴۰ سانتیمتر و حداکثر ۴۵ سانتیمتر بلندی دارند و از زیر حلقه آویزان می گردند. تور باید دارای ۱۲ حلقه برای اتصال به سبد باشد و لبه های تیز نداشته باشد و انگشت به داخل آن فرو نرود. بافت تور به گونه ای است که توپ هنگام عبور از آن ، مکث کوتاهی می کند. به این ترتیب ، عبور توپ بیشتر قابل تشخیص می باشد که گیر کردن توپ با پیچیدگی احتمالی و نیز خارج شدن توپ از پشت آن جلوگیری کند. ● حلقه های هیدرولیکی مزایای این حلقه ها بشرح زیر است : ۱) یکی از محاسن حلقه های هیدرولیکی ، ایمنی بازیکنان و محافظت تخته در مقابل ضربه است. ۲) حلقه های هیدرولیکی قادر به تحمل ۱۰۵ کیلوگرم نیرو بسمت بالا هستند. ۳) وقتی حلقه هیدرولیکی رها می شود ، بیش از ۳۰ درجه از حالت افقی منحرف نمی گردد. ۴) پس از رها شدن ، حلقه بلافاصله به حالت اولیه بر می گردد. ● توپ توپ بسکتبال ، کروی و نارنجی رنگ است و جنس آن از چرم ، پلاستیک و یا مواد مصنوعی است. محیط توپ نباید کمتر از ۷۵ سانتیمتر و بیش از ۷۸ سانتیمتر باشد. وزن توپ باید حداقل ۵۶۷ گرم و حداکثر ۶۵۰ گرم باشد. اگر توپ به میزان مناسب باد شده باشد ، وقتی آن را از ارتفاع ۸۰/۱ متر رها کنیم ، پس از برخورد با زمین بازی تا ارتفاع ۲۰/۱ (حداقل) یا ۴۰/۱ (حداکثر) بالا می آید. توجه داشته باشید که ارتفاع ۸۰/۱ متر از پایین توپ و ارتفاع ۲۰/۱ و ۴۰/۱ از بالای توپ محاسبه می شود. ضمنا عرض باندهای مشکی روی توپ نباید از ۶۳۵/۰ سانتیمتر تجاوز کند. تیم میزبان باید دو توپ استفاده شده دراختیار قرار دهد که داوران قانونی بودن توپ را اعلام می کنند و هر دو یا یکی از آنها برای مسابقه استفاده می شود یا با نظر داوران هرکدام دراختیار یک تیم جهت گرم کردن قرار می گیرد. ● زمان بازی زمان بازی از چهار دوره (پریود) ده دقیقه ای تشکیل می شود. زمان استراحت بین دوره اول و دوم ۲ دقیقه است و زمان استراحت بین دوره سوم و چهارم ۱۵ دقیقه است (نیمه بازی). زمان استراحت بین دوره سوم و چهارم ۲ دقیقه است. ● زمان استراحت (تایم اوت) زمان استراحت ، یک دقیقه است که درصورت درخواست به تیم واگذار می شود. زمان استراحت مطابق مقررات زیر به تیم ها داده می شود : برای بازی هایی که در چهار دوره ۱۰ دقیقه ای برگزار می شود ، برای نیمه اول دو زمان استراحت به هر تیم داده می شود و در نیمه دوم ، سه زمان استراحت برای هریک از تیم ها منظور می شود. برای هر وقت اضافی نیز یک زمان استراحت برای هر تیم مجاز است. ● قانون ۲۴ ثانیه زمانیکه بازیکنی از یک تیم ، کنترل توپ زنده را در داخل زمین دراختیار می گیرد ، آن تیم باید طی ۲۴ ثانیه توپ را بطرف حلقه شوت کند. بطوریکه قبل از زمان ۲۴ ثانیه توپ به سبد برخورد کند. در غیر اینصورت بعد از ۲۴ ثانیه بوق دستگاه ۲۴ ثانیه به صدا درخواهد آمد و توپ دراختیار تیم مقابل قرار می گیرد. اگر توپ برای شوت در هوا باشد و بوق ۲۴ ثانیه بصدا درآید : ۱) اگر توپ وارد سبد شود ، گل قبول خواهد بود و بازی از زیر حلقه تیم مدافع پیگیری خواهد شد. ۲) اگر توپ به حلقه برخورد نماید و وارد سبد نشود ، در اینصورت هرکدام از تیم ها می توانند کنترل توپ را دراختیار بگیرند و بازی ادامه خواهد یافت. ۳) اگر توپ به حلقه برخورد نماید ، تخلف صورت گرفته است. ولی اگر تیم مدافع بلافاصله و بطور واضح کنترل توپ را دراختیار بگیرید بازی ادامه خواهد یافت. ● امتیاز مساوی و وقت اضافی درصورت مساوی بودن امتیاز در پایان نیمه دوم ، بازی با وقت اضافی ۵ دقیقه ای ادامه می یابد. درصورت تساوی مجدد ، ۵ دقیقه های اضافی بهمین ترتیب تکرار می شود. قبل از شروع هر ۵ دقیقه وقت اضافی ، دو دقیقه برای استراحت منظور می شود. هر ۵ دقیقه مثل شروع دو نیمه، با مالکیت تناوبی آغاز می گردد. در وقت اضافی ، تیم ها با همان حلقه نیمه دوم یا پریود چهارم ، بازی را دنبال خواهند کرد. ● تعویض بازیکنان تعداد تعویض ها در بسکتبال محدودیت ندارد ، ولی انجام تعویض در شرایط زیر مجاز نیست : ۱) بعد از گل شدن توپ (مگر اینکه تیمی که گل خورده است درخواست تایم استراحت کند و یا اینکه خطایی اعلام شود.) ۲) زمانیکه توپ در بازی به جریان بیفتد. همچنین در مرحله پرتاب پنالتی. ۳) در بین پرتاب های پنالتی ، مگر اینکه بین پرتاب ها خطا انجام شود. ● قانون دبل (Double) دریبل کردن از زمانی شروع می شود که بازیکن کنترل توپ را دراختیار گرفته و با انداختن و زدن آن در تماس با زمین دوباره آن را قبل از اینکه به بازیکن دیگری برخورد کند لمس نماید. زمانی دریبل خاتمه می پذیرد که با دست آن را گرفته و یا اجازه دهد توپ در دست یا دستها استراحت نماید. زمانیکه توپ با دست دریبل کننده در تماس نیست ، تعداد گامهای برداشته محدود نخواهد بود. بازیکن مجاز نیست پس از خاتمه دریبل ، برای بار دوم اقدام به دریبل نماید. درصورتیکه این عمل را انجام دهد مرتکب تخلف ’’دبل‘‘ شده است. ● قانون رانینگ (تراولینگ) بازیکنی که توپ را دراختیار دارد می تواند یک پای خود را به هر سمتی که می خواهد ، یک یا چند مرتبه حرکت دهد ، درصورتیکه پای دیگرش که آن را پای ’’پیوت‘‘ می نامند ، ثابت باشد. رانینگ حرکتی است که بازیکن صاحب توپ در داخل زمین یک یا دو پای خود را بدون توجه به محدودیت فوق حرکت دهد یا گامهای او با دریبل های بازیکن تناسب نداشته باشد. ● قانون سه ثانیه زمانیکه تیم کنترل توپ را در زمین حمله ، موقعی که ساعت در جریان باشد ، دراختیار دارد ، هیچ یک از نفرات آن تیم نمی تواند مدت سه ثانیه در منطقه ذوزنقه حریف و یا روی خطوط ذوزنقه باقی بماند. ● قانون هشت ثانیه زمانیکه یک تیم توپ را در زمین خودی تحت کنترل می گیرد ، باید در عرض ۸ ثانیه توپ را به زمین حمله بفرستد. تخطی از این قانون ، تخلف ’’هشت ثانیه‘‘ نامیده می شود و داور توپ را دراختیار تیم مقابل قرار خواهد داد. ● قانون نیمه (برگشت توپ به زمین دفاعی) زمانیکه یک بازیکن در زمین حریف (زمین حمله) مالکیت توپ را دراختیار می گیرد ، نباید توپ را به زمین دفاعی (زمین خودی) برگرداند. این امر یک تخلف است و توپ دراختیار تیم مقابل قرار خواهد گرفت. ● خطای تماس با توپ بالای سطح حلقه بازیکن مدافع و مهاجم ، توپی را که برای شوت رها شده و در حال پیمودن قوس نزولی است و کاملا بالای استوانه حلقه قرار دارد نباید لمس کنند یا بزنند ، همچنین زمانیکه توپ به تخته برخورد می کند و در بالای سطح حلقه است ، مجاز به لمس توپ نیستند. در غیر اینصورت ، مرتکب تخلف شده اند که سخت ترین جریمه آن پذیرش گل است. ● خطای شخصی خطایی را که بازیکنی بر روی بازیکن حریف ، چه با توپ و چه بدون توپ انجام می دهد ، خطای شخصی گویند. بازیکن مجاز نیست که بازیکن حریف را در موقع پیشروی ، توسط دست ، پا ، آرنج ، شانه ، باسن ، زانو یا پاهایش با استفاده از اعمال گرفتن ، سد کردن ، هل دادن یا شارژ کردن متوقف کند یا مانع او شود و یا با خم کردن بدن خود در حالت خارج از تعادل ، اعمال خشونت کند یا تخلف نماید. ● خطای طرفین خطای طرفین حالتی است که همزمان دو بازیکن روی یکدیگر خطا انجام دهند. ● خطای غیرورزشی خطایی را که با توجه به روح و اجرای قانون ، مستقیما برای تلاش در بازی با توپ انجام نشود ، خطای غیرورزشی گویند. برخورد شدید با بازیکن ، نگه داشتن ، زدن و هل دادن معمولا خطای غیرورزشی است و جریمه آن دو پرتاب آزاد همراه با مالکیت توپ می باشد. ط خطای دیسکالیفه (اخراج) هرگونه تکرار خطای غیرورزشی ، خطای فنی توسط بازیکن ، خطای فنی مربی یا ذخیره یا همراهان تیم ، خطای دیسکالیفه می باشد. بازیکن ، مربی ، ذخیره یا همراه تیم پس از دیسکالیفه باید به رختکن برود و درصورت عدم تمایل سالن بازی را ترک کند. جریمه دیسکالیفه علاوه بر اخراج ، دو پرتاب آزاد همراه با مالکیت توپ می باشد. ● خطای فنی خطای فنی ، هنگامی تحقق می یابد که بازیکن بدون توجه به داور ، اعمالی از قبیل موارد زیر را انجام بدهد : بی احترامی یا برخورد با داوران زمین یا داوران نشسته ، استفاده از الفاظ یا حرکات ناصحیح برای حریف یا تحریک تماشاچیان ، با حرکات دست در جلو چشم بازیکن ایجاد اختلال کردن ، تاخیر در بازی در زمانیکه باید بازی از بیرون به جریان بیافتد ، بالا نبردن دست بهنگام خطا درصورت تقاضای داور ، تعویض شماره پیراهن بدون اطلاع ، آویزان شدن از حلقه موقع دانکینگ (زدن آبشار بطرف سبد) ، حرکت دادن تخته و حلقه بطوریکه مانع گل زدن حریف شود. جریمه خطای فنی ، دو پرتاب آزاد همراه با مالکیت توپ است. خطای فنی برای مربیان ، ذخیره ها و همراهان نیز وجود دارد که جریمه آن مشابه بازیکنان است. در هر دو صورت کاپیتان تیم ، فرد پرتاب کننده پنالتی را مشخص می نماید. خطای فنی ، وقت استراحت بین دو نیمه و وقتهای اضافی را نیز دربر می گیرد. ● قانون پنج خطا در بازی هایی که در چهار وقت ده دقیقه ای برگزار می گردد ، بازیکن پس از انجام ۵ خطا باید زمین را ترک کند و تا ۳۰ ثانیه بعد ، یک بازیکن دیگر جایگزین وی گردد. این قانون را قانون پنج خطا می گویند. ● قانون چهار خطا در بازی های شامل چهار وقت ده دقیقه ای ، هرگاه یک تیم چهار خطای شخصی (در مجموع) در یک دوره (پریود) انجام دهد ، تمامی خطاهای شخصی انجام شده بعد از چهارمین خطا ، در هر دوره با دو پرتاب آزاد جریمه خواهد شد و پرتابها را بازیکنی که روی او خطا اتفاق افتاده انجام خواهد داد. این قانون را قانون چهار خطا می گویند. تمامی خطاهای انجام شده در وقت اضافی جزو خطاهای نیمه دوم محسوب خواهد شد. ● تجهیزات فنی ▪ وقت نگهدار باید یک ساعت برای محاسبه زمان مسابقه و یک ساعت برای محاسبه زمان استراحت دراختیار داشته باشد. این ساعتها باید طوری روی میز منشی قرار گیرند که برای نویسنده قابل رویت باشد. ▪ یک دستگاه دیجیتال مناسب قابل رویت برای کلیه بازیکنان و تماشاچیان جهت نشان دادن وقت بیست و چهار ثانیه که باید توسط متصدی و مسئول بیست و چهار ثانیه کنترل شود. دستگاه باید بالای هر دو حلقه به فاصله ۳۰ سانتیمتر در پشت حلقه و ۵۰ سانتیمتر در بالای حلقه و یا در روی زمین پشت خط انتهایی باشد و یا چهار دستگاه در چهار گوشه زمین باشد. ▪ ورقه امتیاز که باید مورد تایید فدراسیون بین المللی بسکتبال باشد. قبل از شروع و در طول بازی مورد استفاده منشی قرار می گیرد. ▪ سه نوع بوق با صداهای مختلف که برای اعلام زمان استراحت ، تخلف ۲۴ ثانیه و پایان مسابقه بکار می رود. علاوه بر این ، دستگاه اسکوربورد (تابلوی امتیازات) باید به گونه ای نصب شود که برای تماشاچیان ، بازیکنان ، مربیان و داوران میز قابل رویت باشد. ▪ برای اعلام خطاها ، برگه هایی به ابعاد ۱۰×۲۰ سانتیمتر ، بکار می رود که شماره گذاری شده اند. شماره ها برای مسابقاتی که در چهار وقت ده دقیقه ای انجام می شود از یک تا شش است. شماره های یک تا پنج سیاه رنگ و شماره شش قرمز است. درصورت خطا ، این برگه ها به مربی تیم نشان داده می شود. ▪ برای نشان دادن خطاهای تیمی ، از علاماتی به رنگ قرمز و حداقل به عرض ۲۰ سانتیمتر ، طول ۳۵ سانتیمتر و ارتفاع ۳۵ سانتیمتر استفاده می شود. این علامات برای بازی هایی که در چهار وقت ده دقیقه ای انجام می شود ، از یک تا پنج شماره گذاری شده اند. از دستگاههای الکترونیکی نیز درصورتیکه استاندارد باشند ، می توان استفاده کرد. ● لباس بازیکنان بازیکنان هر تیم باید دارای پیراهن و شورت یک رنگ و یک شکل باشند. جلو و عقب پیراهن و شورت باید یک رنگ باشد. لباسها از اعداد چهار تا پانزده شماره گذاری می شوند. شماره های جلوی پیراهن ده سانتیمتر و شماره های پشت پیراهن بیست سانتیمتر عرض دارند. رنگ شماره باید از رنگ پیراهن متمایز باشد. پیراهن های یک تیم باید یک رنگ و ساده باشد. پیراهن های یک تیم باید یک رنگ و ساده باشند. پیراهن های یک تیم باید یک رنگ و ساده باشند. پوشیدن پیراهن آستین دار مجاز نیست. پوشیدن تی شرت در زیر پیراهن مجاز نیست ، مگر اینکه با مجوز کتبی پزشک و همرنگ پیراهن باشد. پوشیدن زیرشورتی نیز درصورت همرنگ بودن با شورت بلامانع است. شماره ها باید برای منشی و داوران ، واضح و قابل رویت باشد. تبلیغات روی پیراهن موقعی مجاز است که مانع دیدن شماره بازیکن نشود. در هیچ شرایطی نباید شماره از اندازه های اعلام شده کوچکتر باشد. تیم ها باید دو رنگ لباس (تیره و روشن) دراختیار داشته باشند. در هر مسابقه ، تیم اول (میزبان) باید لباس روشن بپوشد و تیم دوم (میهمان) لباس تیره رنگ داشته باشد. پایین پیراهن باید در داخل شورت قرار گیرد. حداقل بیست دقیقه قبل از شروع مسابقه ، مربی موظف است اسامی کلیه بازیکنان ، کاپیتان ، پنج نفر بازیکن شروع کننده ، مربی و کمک مربی را به میز منشی ارائه نماید. ● داوران مسابقه معمولا با همکاری شش نفر داوری می شود. این افراد عبارتند از : سرداور و کمک داور که توسط داوران نشسته یعنی : منشی ، کمک منشی ، وقت نگهدار و مسئول بیست و چهار ثانیه همراهی می شوند. در بعضی موارد ممکن است ناظر فنی نیز وجود داشته باشد که بین منشی و وقت نگهدار قرار می گیرد و زمانیکه بازی متوقف باشد ، می تواند سرداور و داور را کمک و راهنمایی کند. داوران باید لباس مخصوص داوری به تن داشته باشند که شامل پیراهن طوسی ، شلوار بلند مشکی ، کفش مشکی بسکتبال و جوراب مشکی است. ● وظایف سرداور سرداور باید تمامی تجهیزاتی که مورد استفاده داوران قرار می گیرد ، از جمله ساعتها را بازرسی و تایید نماید. سرداور نباید اجازه دهد که بازیکنان وسایل خطرناک همراه داشته باشند (وسایلی مانند انگشتر ، گردن بند ، گیره سر ، محافظ انگشت دست ، مچ و بازو و ...). سرداور در آغاز هر نیمه یا هر دوره بازی یا وقت های اضافی ، توپ را در دایره وسط زمین بین دو بازیکن مخالف به هوا می اندازد (جامپ بال). داور می تواند در موقعیت های خاصی بازی را قطع نماید اما تصمیم گیری درباره ادامه یا توقف بازی از اختیارات سرداور است. البته در این موارد ، سرداور مطابق مقررات عمل می نماید. سرداور هر وقت لازم بداند ، می تواند ورقه امتیاز را بررسی کند و بالاخره نظریات اعضای گروه داوری ، با تصویب او بعنوان نتیجه مسابقه اعلام می گردد. سرداور موظف است در مواردی که در قانون پیش بینی نشده است ، تصمیم لازم را اتخاذ نماید. ● وظایف داور تشخیص و اعلام گل شدن توپ ، برعهده داور است. داور می تواند در موقعیت های خاص ، بازی را قطع کند. داوران ، بازی را بر طبق قوانین مربوطه اداره خواهند کرد و این اداره نمودن شامل به بازی گذاشتن توپ ، قطع کردن بازی و اعلام توپ مرده با به صدا درآوردن سوت در موقع لزوم است. از جمله وظایف داوران ، موارد زیر قابل ذکر است : به صدا درآوردن سوت برای متوقف ساختن هر نوع عمل بعد از اعلام توپ مرده ، تعیین جرایم خطاها ، اعلام تایم اوت برای استراحت ، اشاره کردن با سر برای داخل شدن بازیکن ذخیره به زمین بازی ، دادن توپ (نه پرتاب کردن) به بازیکن که آن را از خارج زمین بهمان ترتیبی که در این مقررات پیش بینی شده ، به داخل پرتاب کند ، شمردن آهسته ثانیه ها برای اجرای مقررات مربوط به پرتاب آزاد و به جریان انداختن توپ از بیرون بعد از خطای ده ثانیه. مسئولیت اداره مسابقه از بیست دقیقه قبل از شروع تا خاتمه آن بعهده داوران است. ● وظایف منشی و کمک منشی منشی باید اسامی و شماره کلیه بازیکنان ، افرادی که بازی را شروع می کنند و ذخیره هایی که بعدا وارد زمین خواهند شد ، در جدول ثبت کرده باشد. او باید همواره مجموع امتیازات را داشته باشد. گل های ۲ یا ۳ امتیازی و پرتاب های آزاد به ثمر رسیده را ثبت نماید و همچنین خطاهای شخصی یا فنی بازیکنان را پس از اعلام ثبت کند ، پنجمین خطای بازیکن (در بازی های شامل چهار دوره ده دقیقه ای) را سریعا اعلام نماید. منشی باید زمانهای استراحت و محدودیت آن را اطلاع دهد. در ضمن باید جمع خطاهای هر بازیکن و تیم را همواره حاضر داشته باشد تا در موقع لزوم آن را اعلام نماید. همچنین منشی ، مسئول اعلام محدودیت خطای تیمی نیز هست. در ضمن مسئولیت تعویض جهت مالکیت تناوبی نیز بعهده منشی می باشد. ● وظایف وقت نگهدار وقت نگهدار ، مسئول نگهداری وقت بازی است. او باید سه دقیقه قبل از شروع نیمه ، داوران را آگاه سازد. در هنگام زمان استراحت ، وی مسئول راه اندازی ساعت است و باید ۵۰ ثانیه پس از شروع زمان استراحت ، خاتمه آن را اعلام نماید. وقت نگهدار باید با صدای بوق خاتمه دوره ، نیمه یا وقت اضافی را اعلام کند. ● وظایف مسئول بیست و چهار ثانیه به محض دریافت توپ توسط بازیکن در زمین ، دستگاه بیست و چهار ثانیه شروع بکار می کند. تا زمانیکه تیم مقابل ، کنترل را به دست گیرد ، دستگاه متوقف می شود و هیچ ثانیه ای را نباید نشان دهد و مجددا بکار بیافتد که این از جمله وظایف مسئول بیست و چهار ثانیه است. ● وظایف کاپیتان درصورت لزوم ، کاپیتان ، نماینده تیم در زمین خواهد بود. او اطلاعات موردنیاز را دراختیار داور قرار می دهد. کاپیتان با رفتار مودبانه و زمانیکه وقت مرده باشد ، از داور اطلاعات لازم را کسب می کند. درصورت عدم حضور مربی ، کاپیتان بعنوان مربی می تواند انجام وظیفه نماید. ● وظایف مربیان حداقل بیست دقیقه قبل از ساعت شروع بازی برابر برنامه هر مربی یا نماینده او باید فهرست کتبی اسامی و شماره بازیکنان خود را که باید بازی را انجام دهند و نام کاپیتان ، مربی و کمک مربی را به منشی ارائه کند. حداقل ده دقیقه قبل از شروع بازی ، هر دو مربی باید اسامی داده شده را تایید و پنج نفری که باید بازی را آغاز نمایند مشخص کنند. سپس جدول را امضاء نمایند. مربی تیم ’’الف‘‘ اولین مربی است که باید این کار را انجام دهد. فقط مربی یا کمک مربی می توانند درخواست زمان استراحت نمایند. در هنگام تعویض بازیکن نیز باید او را به حالت آماده به میز منشی معرفی نمایند. فقط مربی که نام او در جدول ثبت شده مجاز است در حالت ایستاده تیم را رهبری نماید و نفر جایگزین مربی نیز شامل همین قانون خواهد بود. |
